Kościół Matki Boskiej Szkaplerznej w Witowie

Świątynia powstawała w latach 1910-12 według projektu Jana Tarłowicza – inżyniera z Zakopanego. Drewniany Kościół Matki Boskiej Szkaplerznej w Witowie, do dziś zachował swój pierwotny kształt i liczne elementy wyposażenia.

Konstrukcja ma charakter wieńcowy, ściany wyłożono dodatkową warstwą desek tak wewnątrz, jak i na zewnątrz. Pod niskimi kolumnami przed wejściem znajduje się podcień - świątynny odpowiednik tarasu w budownictwie mieszkalnym. Z tą różnicą że podcień jest zadaszony, gdyż w tym miejscu przed nabożeństwem gromadzili się wierni, nierzadko przybywający z odległych stron, a przydatna była dodatkowa ochrona przed niesprzyjającą pogodą.

Wewnątrz kościoła uwagę zwraca przede wszystkim bogato zdobiony główny ołtarz. Utrzymany w stylu neogotyckim, będący dziełem austriackiego mistrza Ferdynanda Prinotha. Do dziś można podziwiać również dwa dzwony i sygnaturkę ufundowaną w 1912 roku oraz kunsztowne witraże z lat '30.

W 1937 roku amerykański dziennikarz Julien Bryan – uznany dokumentalista, znany przede wszystkim z ujęć nakręconych w trakcie obrony Warszawy w 1939r. oraz scen życia codziennego mieszkańców III Rzeszy, Polski i ZSRR drugiej połowy lat '30 – w witowiańskim kościele nakręcił dwa filmy: fragmenty mszy świętej oraz wyjście wiernych z kościoła. Stanowią część Archiwum Filmowego Stevena Spielberga i można je obejrzeć na stronach internetowych Amerykańskiego Muzeum Pamięci o Holokauście (United States Holocaust Memorial Museum).

Zabytek z lat 1910-12, zaprojektowany przez Jana Tarłowicza, który przez ponad 100 lat zachował oryginalną formę. Uwagę miłośników sztuki sakralnej przyciągają witraże, neogotycki ołtarz główny i sygnaturka. W 1937 r. dwa dokumenty nakręcił tutaj Julien Bryen - filmy są dziś częścią Amerykańskiego Muzeum Pamięci o Holokauście i Archiwum Filmowego S.Spielberga.